ارتباط میزان هموگلوبین گلیکوزیله با فاصله بین قاعدگی در دختران نوجوان مبتلا به دیابت نوع یک

مقدمه: دیابت نوع یک به عنوان شایع ترین اختلال غددی- متابولیکی دوران کودکی و نوجوانی یکی از بیماری های اصلی آسیب رسان به دستگاه های مختلف بدن است. این بیماری، به ویژه اگر به خوبی کنترل نشده باشد باعث اختلال در عملکرد محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- تخمدان می شود. هدف مطالعه حاضر بررسی ارتباط مقدار هموگلوبین گلیکوزیله (hba1c) و بی نظمی قاعدگی در دختران نوجوان مبتلا به دیابت نوع یک مراجعه کننده به انجمن دیابت ایران می باشد. روش کار: این مطالعه یک پژوهش طولی آینده نگر بود. واحدهای پژوهش شامل 60 نفر دختر نوجوان مبتلا به دیابت نوع یک، 19-11 سال بود که به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند، گردآوری اطلاعات به روش مصاحبه و استفاده از داده های بیوفیزیکال و ابزار گردآوری، پرسش نامه و ابزار آزمایشگاهی برای اندازه گیری هموگلوبین گلیکوزیله می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که 6/86 درصد افراد قاعدگی طبیعی، 10 درصد الیگومنوره و 33/3 درصد آمنوره ثانویه داشتند. هیچ یک از واحدهای پژوهش آمنوره اولیه نداشتند. ارتباط آماری معناداری بین مقدار میانگین hba1c و فواصل زمانی بین قاعدگی مشاهده نشد. نتیجه گیری: در پژوهش حاضر میزان قند خون و هموگلوبین گلیکوزیله در دختران نوجوان مبتلا به دیابت نوع یک تأثیری بر نظم قاعدگی نداشت.